با چه مقدار ورزش از افسردگی دور می شویم؟ - همیار مشاوره

به گزارش همیار مشاوره، بیش از 80 درصد از افرادی که افسردگی را تجربه می کنند، بر این عقیده هستند که ورزش در بیشتر مواقع خلق و خوی همچنین اضطراب آنان را بهبود می بخشد با این حال، در حقیقت تنها حدود یک سوم افراد به سطح ورزش توصیه شده حداقل 150 دقیقه در هفته می رسند.

متاسفانه، حدود نیمی از افراد می دانند که خلق و خوی پایین، انگیزه ورزش کردن را سخت می کند.

دکتر کارول جانی، محقق ارشد این تحقیق گفت: نتایج تحقیقات نشان داده که فعالیت بدنی در کاهش افسردگی و اضطراب خفیف تا میانه موثر است. دستورالعمل های فعلی فعالیت بدنی حداقل 30 دقیقه، پنج روز در هفته را برای ارتقای سلامت ذهنی و جسمی توصیه می کنند اما بسکمک از افراد مورد بررسی این توصیه ها را رعایت نکردند.

نظرسنجی از 295 نفر که در یک کلینیک سلامت روان تحت درمان بودند، نشان داد که بیش از نیمی از آنان آماده پرداخت هزینه بیشتر برای مربی ورزشی شخصی هستند. بسکمک نیز گفتند که ورزش از طریق پزشک آنان به عنوان درمانی برای افسردگی مورد تاکید قرار نگرفته است.

پروفسور مارسیا والنشتاین، یکی از محققان این تحقیق اظهار کرد: این مورد فرصتی از دست رفته است و اگر بتوانیم دسترسی آسان تر به خدمات فعالیت بدنی را برای درمانگران و بیمارانشان آسان تر کنیم، احتمالا به بیماران بیشتری کمک می کنیم تا افسردگی و اضطراب خود را کاهش دهند.

شایان ذکر است که به تعداد کمی از افراد مبتلا به افسردگی، یک برنامه ورزشی جامع از طریق پزشک ارائه می شود.

دکتر جانی بیان نمود: ارائه برنامه های فعالیت بدنی در کلینیک های سلامت روان ممکن است یکی از بسکمک از رویکردهای بیمار محور باشد که می تواند سلامت روحی و جسمی بیماران را بهبود بخشد.

برنامه های درمانی سلامت روان باید با برنامه های تناسب اندام هماهنگ باشند تا بیشتر از تمایل بیماران به ورزش حمایت کنند. این حمایت ممکن است از ادغام مربیان شخصی در کلینیک های سلامت روان یا داشتن مشارکت قوی با مراکز ورزشی یا سایر امکانات تفریحی جامعه باشد.

وی افزود: ارائه دهندگان سلامت روان مانند روان پزشکان و درمانگران ممکن است آموزش لازم را برای تجویز فعالیت بدنی به عنوان بخشی از عملکرد سلامت روان خود نداشته باشند اما با همکاری با مربیان شخصی معتبر یا سایر برنامه های ورزشی، ممکن است به آنان کمک شود تا توصیه های بیشتری برای فعالیت بدنی در محیط کلینیک ارائه دهند.

نتایج این تحقیق در نشریه General Hospital Psychiatry منتشر شده است.