اسرار دایره های سحر آمیز صحرای نامیب ، کوشش شگفت آور علف ها برای دسترسی به آب - همیار مشاوره

به گزارش همیار مشاوره، علف های ناهموار که مانند چمنزار ناحیه ای دورافتاده از صحرای نامیب (صحرایی در جنوب قاره افریقا) سطح بیابان را پوشانده اند، از بارش ناچیز این منطقه تغذیه می نمایند.

به گزاش همیار مشاوره و به نقل از ساینس الرت، رشد این همه علف در چنین محیط خشن و بی آبی شگفت انگیز و مرموز است. این علفزار به وسیله میلیون ها دایره عجیب پر شده است، که هر کدام عاری از علف یا سایر گیاهان هستند، این علفزار به همراه این دایره های مرموز یک الگوی وهم انگیز را در سراسر منطقه تشکیل می دهند. این دایره ها چنان وهم انگیز است که محققان آن ها را دایره های سحر انگیز یا افسون شده نیز نام گذاری نموده اند.

نظم فضایی

به تازگی گروهی از محققان تحقیقی درباره این دایره های مرموز انجام داده اند، نویسندگان این تحقیق در نتیجه مطالعات خود بر این نکته تاکید نموده اند که این ناحیه از صحرای نامیب که از شکاف های دایره ای در علفزار تشکیل شده در فاصله 80 تا 140 کیلومتری (50 تا 87 مایلی) ساحل نامیبیا واقع شده است، به نوشته محققان این تحقیق این منطقه مرموز از کیلومترها فاصله نیز قابل مشاهده است و درجه فوق العاده ای از نظم فضایی را نشان می دهد.

قطر یک دایره پر معمولی بین 2 تا 10 متر است که 10 متر از بقیه دایره ها فاصله دارد. دانشمندان در ابهام زدایی از اسرار دایره های حلقه مانند صحرای نامیبیا، با به کار بردن تئوری های پیشرو به پیشرفت های ثابتی دست یافته اند و تا کنون درباره این دایره ها دو نظریه را مطرح نموده اند.

موریانه ها یا سازماندهی علف ها؟

بر اساس یکی از این نظریه ها نظریه ها احتمالا این دیره به وسیله موریانه هایی به وجود آمده که از ریشه علف ها تغذیه می نمایند، در حالی که محققان در نظریه دیگر خود این فرضیه را مطرح نموده اند که علف ها برای به حداکثر رساندن دسترسی به آب خود را سازماندهی می نمایند و همین باعث ایجاد این دلیره ها در فوصل منظم شده است.

تحقیقات انجام گرفته در سال های اخیر به هر نظریه اعتبار بخشیده است، و بعضی تحقیقات نشان داده اند که هم موریانه ها و هم خودسازماندهی علف ها و گیاهان امکان دارد در پس ایجاد این دایره های پر قرار داشته باشند. اما این فرضیه ها پس از گزارش وجود دایره های مشابه در استرالیا در سال 2016 و بدون اینکه ارتباط واضحی میان این دایره های حلقه مانند با موریانه ها وجود داشته باشد، پیچیده تر شد.

در تحقیقات جدیدی که انجام گرفته به طور جدی بر نقش سازماندهی گیاهان در ایجاد این دایره های منظم در علفزار میان بیایان تاکید شده است. در این تحقیق به طور معین به این مساله اشاره شده که علف ها دایره ای پری را تشکیل می دهند تا از بارندگی کم بیشترین استفاده را ببرند، با این در تحقیق اخیر فرضیه موریانه ها به طور کامل رد نشده است.

سرمایه گذاری گیاهان برای دسترسی به آب

در سال 2020، تحقیقاتی تحت نظارت استفان گتزین، از دانشکده مدل سازی زیست بوم در دانشگاه گوتینگن در آلمان، نیز از سناریوی کمبود آب و کوشش سازماندهی شده علف ها و گیاهان بیابانی برای گردآوری ذخیره آبی حمایت شده است.

گتزین و تیمی از محققان در جدیدترین دور تحقیقات خود به امید یافتن شواهد قانع نماینده تری به نامیبیا بازگشتند و دایره های سحر آمیز را در 10 منطقه در سراسر صحرای نامیب آنالیز کردند.

بارندگی در این منطقه نادر و نامنظم است. محققان تاکید می نمایند که علف ها گاهی بلافاصله پس از باران در دایره ها ظاهر می شوند، اما معمولا پس از مدت کوتاهی از بین می روند، در حالی که علف هایی که بین دایره ها رشد نموده اند بیشتر زنده می مانند.گتزین و همکارانش باران های پراکنده را در 10 منطقه ردیابی کردند، علف ها، ریشه ها و شاخه های آن ها و هرگونه آسیب احتمالی ریشه ای که موریانه ها ایجاد می کردند را آنالیز کردند.

آن ها شرایط اطراف علف های در حال مرگ را پس از بارندگی آنالیز کردند و حسگرهای رطوبت خاک را در دایره ها و اطراف آن برای ثبت داده ها در فواصل نیم ساعتی، از فصل خشک سال 2020 و تا سرانجام فصل بارانی 2022، راه اندازی کردند. این مطالعه نشان داد که ده روز پس از بارندگی، فضای داخلی دایره ها رشد بسیار کمی داشت و علف های جدیدی که جوانه زده بودند در حال مرگ بودند. بیست روز پس از بارندگی، علف داخل دایره ها مرده بود، در حالی که علف های اطراف سبز و نرم بودند.

آنالیز های محققان نشان داد که ریشه های علف های مرده داخل دایره ها به مقدار ریشه های بیرون از دایره ها یا حتی طولانی تر بودند، که نشان می دهد گیاهان سرمایه گذاری زیادی برای رشد ریشه برای جستجوی آب نموده اند. در جریان این تحقیق اما محققان شواهدی مبنی بر تغذیه موریانه ها از ریشه پیدا نکردند.

نمونه ای باور نکردنی

گتزین می گوید: فقدان ناگهانی علف و گیاه در بیشتر دایره ها را نمی توان با فعالیت موریانه ها مراتبط دانست، زیرا هیچ زیست توده ای برای تغذیه این حشرات وجود نداشت. اما مهم تر از آن، می توانیم نشان دهیم که موریانه ها مسئول ایجاد دایثره های بیابان نامیب نیستند، زیرا ریشه علف ها بلافاصله پس از بارندگی بدون هیچ نشانه ای از تغذیه موریانه از بین می روند.

محققان گزارش می دهند که حسگرهای مخصوص سنجش شرایط خاک، کاهش آهسته رطوبت خاک را هم در داخل و هم در خارج از دایره ها پس از یک بارندگی اولیه نشان دادند، زمانی که علف ها هنوز به خوبی ریشه نگرفته بودند.

گتزین می گوید: تحت گرمای شدید در صحرای نامیب، علف ها به طور دائمی تعریق می نمایند و آب خود را از دست می دهند. محققان در نتیجه گیری خود از این تحقیق نوشتند: تبدیل دایره های ظاهرا بی ثمر به مخزن آب برای حفظ علف های محیط پیرامون این دایره ها، یک نمونه باورنکردنی از بازخورد اکوهیدرولوژیکی است.